όλη η μέρα μετριέται σε
σπαράγματα·
ψηφιδωτών αγαλμάτων λυκήθων·
αμφορέων σκέψεων
ερυθρόμορφων πρώτα,
ύστερα ασφυκτικά μελανόμορφων
ούτε που ήξερα πως ήταν εκεί,
θαμμένες
ούτε που πρόφτασα να τις ξεθάψω
κι ανάσαναν· κι ανασαίνουν
και τίποτα άλλο δε μ' αφήνουν
να σκεφτώ απ' τα σπαράγματα
της φωνής σου,
η κυριακή μετριέται σε
σπαράγματα
κι ανασυνθέτω ψηφιδωτά
τα πέτρινα
χείλη σου
αΘηνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου