Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Εκκρεμές χειμέριου εθισμού

Tom Waits - Little Drop of  Poison

Μικρές ρωγμές στα στήθια της λήθης
Τ' απόγευμα μάτωσε πίσω απ' την Ακρόπολη
Κι ένα φως πανάρχαιο κουρνιάζει στους ξεφτισμένους τοίχους
Μια βόλτα στο κέντρο,
Χυμάνε τα μαλλιά στους ώμους σου.
Δυό άστρα πεθαίνουν στα μάτια σου.
Κοιτάς, κι η ματιά σου μιλά-
μια θλίψη προαιώνια,
Σαν ελιά, σαν μαίανδρος.
Απορροφάς όλο το φως,
Αντανάκλαση ερέβους.
Ένα φάσμα απόκοσμο.

Δυο μέρες πριν γεννηθείς,
Σε συνάντησα.
Τυχαία.
Σ' ένα cafe λευκό, στην Αιόλου.
Με κοίταξες μ' όλο το φως και το σκοτάδι σου.
Δεν μου μίλησες.
Πλήρης πλανητική μετατόπιση γύρω απ' το χάρτη σου.

Συναντιόμαστε συχνά τελευταία...
Λες και μένουμε στην ίδια γειτονιά.
Σαν να συχνάζουμε στα ίδια μέρη.
Συναντιόμαστε.
Εσύ δεν μιλάς.
Εγώ δεν τολμάω.
Πού λόγια μέσα στην φωσφορική έκλειψη του λευκού σου,
Μέσα στην πηχτή δίνη των ματιών σου.
Αρκούμαι να σε κοιτάζω για λίγο-
Μέχρι να χαθείς σε μια ανελέητη στροφή του παρακάτω δρόμου
Στ' αμείλικτο βάθος τ' αχανούς ορίζοντα
Στην μονόπρακτη φαιδρότητα απ' την άχλη της αυλαίας που σε κυκλώνει.
Στις στάχτες της ανεπανόρθωτης ερημιάς σου.

Υπνωτισμένη απ' τη χάρη σου
Ακολουθώ και το τελευταίο χάδι της νύχτας στα μαλλιά σου.
Απούσα κι ολόφωτα σκοτεινή-
Περιμένεις μέσ' απ' το illustration χαρτί
Σελίδα 216.
Καθισμένη σε μια μπάρα στην οδό Κολοκοτρώνη
Τόσο οικεία και τόσο μακρινή...

υ.γ.  Σε "συνάντησα" κάπου τυχαία:
«Σὲ κοίταζα μ᾿ ὅλο τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι ποὺ ἔχω» | Θερινό Ηλιοστάσι, Γ. Σεφέρης

αΘηνά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου