Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Μέτρημα

Μετράω πάλι τις μέρες στο χαρτί
Τη μια μου βγαίνουν λίγες
Την άλλη πολλές
Εξαρτάται απ' την ώρα
Μετράω πάλι τις μέρες
Μέχρι να 'ρθει εκείνη
κι η πόλη ν' ανάψει πάλι
ν' ανάψει φως και φωτιά

Λαμπιόνια και μουσικές
στο μυαλό μου συνωστίζονται
για κείνη τη μέρα

Την μια μου βγαίνουν λίγες
Την άλλη πολλές,
κι οι στιγμές που ζήσαμε ως τώρα
κι όλο μετράω
Μέχρι τα μάτια μου να κουραστούν
Μέχρι να μην χρειάζεται πια να μετράω
Μέχρι να βρεθώ στην αγκαλιά σου
Που σταματάει το χρόνο, τη λογική
κι οι αριθμοί μοιάζουν ασήμαντα απλοί

Τότε το μόνο που μετράει
είναι τα δυό σου μάτια
τα χάδια, το φιλί κι η ζεστή σου ανάσα
Τότε το μόνο που μετράει είναι ΕΣΥ.
κι εγώ κάπου εκεί πίσω να σε κοιτάζω,
να σ' αγαπώ.

αΘηνά.

4 σχόλια:

  1. Αθηνά,

    Βρισκόμαστε στης "κραυγής" παρόμοιο μου φαίνεται!!! Αλήθεια είναι μονάχα εκείνο που μετράει τότε... Πολύ μου άρεσαν, όπως πάντα, οι στίχοι σου και πιο πολύ γιατί τους νιώθω...κι είναι γλυκοί...

    Την καλησπέρα μου ολίγον τι μελαγχολική!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έσπερε,
    Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο σου :)
    Και λίγη ζαχαρωμένη γλύκα την χρειάζόμαστε δεν νομίζεις ;
    Μια (γλυκά) μελαγχολική καλησπέρα κι από μένα.

    αΘηνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. geia sou Athina! se vrika mesw tis adelfis mou tis Danais, sto i bake your pardon... grafeis poli omorfa : ) filia apoton vorrà

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. γειά σου demie! σ' ευχαριστώ πολύ ! χαίρομαι που με βρήκες μέσω της αδερφής σου της δανάης, τώρα εσύ (απ' όσο έχω υπόψιν μου δλδ απ' το fb της δανάης), όταν λες βορρά εννοείς κάτι πολύ μακρινό και πολύ...βόρειο :)
    *νορβηγία ? (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος)

    να 'σαι καλά γλυκιά μου κι ελπίζω να τα λέμε.
    p.s. αγαπάμε http://bakeyourpardon.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή