Μέτρημα

Μετράω πάλι τις μέρες στο χαρτί
Τη μια μου βγαίνουν λίγες
Την άλλη πολλές
Εξαρτάται απ' την ώρα
Μετράω πάλι τις μέρες
Μέχρι να 'ρθει εκείνη
κι η πόλη ν' ανάψει πάλι
ν' ανάψει φως και φωτιά

Λαμπιόνια και μουσικές
στο μυαλό μου συνωστίζονται
για κείνη τη μέρα

Την μια μου βγαίνουν λίγες
Την άλλη πολλές,
κι οι στιγμές που ζήσαμε ως τώρα
κι όλο μετράω
Μέχρι τα μάτια μου να κουραστούν
Μέχρι να μην χρειάζεται πια να μετράω
Μέχρι να βρεθώ στην αγκαλιά σου
Που σταματάει το χρόνο, τη λογική
κι οι αριθμοί μοιάζουν ασήμαντα απλοί

Τότε το μόνο που μετράει
είναι τα δυό σου μάτια
τα χάδια, το φιλί κι η ζεστή σου ανάσα
Τότε το μόνο που μετράει είναι ΕΣΥ.
κι εγώ κάπου εκεί πίσω να σε κοιτάζω,
να σ' αγαπώ.

αΘηνά.