είμαι ευαίσθητη
μπορεί να ξεβάψω την πρώτη φορά,
ή και όλες τις επόμενες
πλύνε με χωριστά
στους τριάντα
στο χέρι
όχι στύψιμο
κρέμασέ με ανάποδα
να σταλάξει από μέσα μου
ο φόβος ότι μια μέρα θα ξεχάσω·
δίχως μανταλάκια ―
μου φέρνουν αναγούλα.
ή και
στεγνό καθάρισμα δακρύων,
παρόλο που τ' απεχθάνομαι,
αν είναι εν πάση περιπτώσει
να το κάνεις,
κάντο με ταμποναριστά φιλήματα
απαλά
και
φόρα με κατάσαρκα·
τίποτε να μην παρεμβάλλεται αναμεταξύ μας ―
ιδίως η καθρέφτινη ωραιοπάθεια
που δεν αφήνει μήτε τζάμι ήσυχο
στον υπόγειο σιδηρόδρομο
της ματαιοδοξίας
κι άφηνέ με να μουλιάσω
στη θαλπωρή μιας Κυριακής πρωί·
έχε υπόψη σου πως
διατηρούμαι σε θερμοκρασία
θερινού απογεύματος
σε κάποιο ράφι δυτικό
ξέρεις, για τα ηλιοβασιλέματα
μα να μην μ' αφήνεις μόνιμα εκεί
τείνω να μελαγχολώ
τις άλλες ώρες της ημέρας.
ιδίως τις μεταβραδινές,
σχηματίζονται επάνω μου
μικροσκοπικές κηλίδες
μούχλας
όπως ακριβώς στο ταβάνι
του μπάνιου
παίρνε με αγκαλιά
προτού ξυπνήσω
προτού κοιμηθώ
και κατά τη διάρκεια,
χώνε με στη τσέπη σου,
κουβάλα με στη δουλειά μαζί σου,
πλέκε με στα μαλλιά σου
κολλαριστά σιδέρωνέ με στο στέρνο σου
μια μεταξοτυπία ασυγκράτητη ―
παίξε μου φυσαρμόνικα
και τραγούδησέ μου
δύο φορές τη μέρα
απαραιτήτως.
πότιζέ με κάθε Τρίτη,
κάθε δεύτερη Τρίτη
βγάζε με στον ήλιο·
να ρεμβάσω
άφηνέ με τριάντα τουλάχιστον
λεπτά
κλάδευέ με προσεκτικά
και κόβε μου τ' αγκάθια
κάθε που γεμίζει η σελήνη
βάζε με να ξεκουράζομαι
αποβραδίς
σκεπασμένη με προστατευτική
μεμβράνη κί ύστερα
τσιγάρισέ με
σε χαμηλή φωτιά -
αντικολλητική σαγήνη
να ροδοκικκινήσω έξαψη.
στον αέρα,
για τριάντα περίπου λεπτά,
στους διακόσιους τριάντα.
ν' απολέσω τα υγρά μου,
να τραγανίσει η σάρκα μου
και μερικές σκόρπιες ακόμη
συμβουλές
για καλύτερη αποστράγγιση:
το σώμα μου μυρίζει
ηλιοκαμένο στάχυ, μαργαριτάρια
και μπισκότα κανέλας
κι αυτά τα πράγματα δεν είναι
να τα παίρνει κανείς αψήφιστα.
τέλος,
σ' εκλιπαρώ,
μην τραβήξεις ποτέ τα φτερά της ουράς
ενός αρσενικού παγονιού –
τί γενοκτονία!
δεν είναι δα και τόσο περίπλοκο.
